Vandaag zal ik vroeg opstaan. Tante Ietje zal de hele dag druk zijn, omdat ze morgenochtend vroeg naar Ceram vertrekt en dus zal het vandaag de laatste dag zijn dat we samen kunnen ontbijten.
Daarnaast heb ik om 10.30uur met Simon afgesproken om samen nog iets te gaan doen.
Ook zal ik vandaag, mijn laatste dag….. niet meer in het huis van oom Janes en tante Ietje slapen, maar in het huisje van Simon en zal mijn afscheidsbijeenkomst in het huis van mijn opa en oma gehouden worden. Goddank is het allemaal op nog geen 3 minuten lopen van elkaar.
Dus vandaag sta ik om 8uur in de woonkamer en jawel hoor, tante Ietje is de deur al uit, maar komt zo weer thuis en oom Janes is ook al weg geweest om iets voor het ontbijt te kopen. Lekkere cakejes, speciaal uit Ambon…. en oeps…. ik ben de naam alweer kwijt.
We wachten nog even op tante Ietje en eten samen wat. Daarna vertrekt tante Ietje en ik lummel maar wat aan en zorg ervoor dat ik om 10.30uur klaar zit voor Simon.
Ik in de becak en Simon op zijn motor ervoor. De becakrijder rijdt tegen het verkeer in, dit is doodeng, maar hier heel gewoon. Gaat sneller, anders moet hij helemaal omrijden…. Oftewel…. omfietsen en dan met mij als vracht…. Hahaha. Tja, toevallig komt net de politie langsrijden en laat hem stoppen. Hij krijgt een mep van meneer de agent. Dat dit zomaar mag zeg… sukkel! Wanneer de agent op zijn motor doorrijdt, kijkt de becakmeneer hem na en fiets gewoon door…. tegen het verkeer in!
De eerste stop is bij de bank, ik moet nog geld halen. Daarna gaan Simon en ik ergens iets eten en drinken en vervolgens gaan we naar Sibu Sibu en wachten op Jeanny.
Simon kan gelukkig zomaar weg van het werk en Jeanny heeft even pauze genomen. Een laatste drankje samen bij Sibu en nog wat gekletst over het een en ander. Ondertussen is het weer gaan gieten en wachten we tot het wat minder hard regent om vervolgens te vertrekken. Simon naar zijn werk en Jeanny en ik samen met de becak naar huis en werk. Eerst wordt ik afgezet op da Sylva en rijdt Jeanny verder mee naar haar werk.
“Sampai Jumpa” – tot ziens. We zullen elkaar vanavond weer zien.
Thuis heeft oom Janes alweer gekookt en moet ik helaas weigeren, omdat ik al met Simon heb gegeten…. oei.
Tijd voor m’n siësta. Ik ga liever even wat slapen dan mijn koffer inpakken…. Natuurlijk lukt dat slapen niet en heb ik ook geen zin om mijn koffer in te pakken, dus ga ik proberen om de muziek van mijn iPhone toch nog op de Black Berry van mijn oom te zetten. Dit lukt me helaas niet ….
Uiteindelijk leggen we de mobiles achter elkaar en houden we onze mond….. We nemen het op via de luidspreker en ik beloof thuis alles op een micro-sd kaartje te zetten en gewoon op te sturen. Voorlopig moet oom het hier maar even mee doen. Hij is blij en zit duidelijk te genieten van de muziek.
Tante Ietje komt thuis en wil voor ik naar Simon vertrek eerst nog bidden met me, omdat ik haar huis ga verlaten, maar eerst moet ik mijn koffer inpakken.
De koffer is inmiddels voor de helft leeg en dus doe ik mijn kussen er ook maar in, dan maar geen tempur in het vliegtuig. Ik heb het kussen nodig om de koffer wat op te vullen. Later komen er nog wat ikat-sjaals voor mijn 3 nichtjes bij, een cadeautje van mijn nicht Saar. Dat scheelt alweer. Ook de slof sigaretten voor mijn broertje Sammy, van oom Dicky, vult lekker op.
Tante Ietje die ziet dat de koffer zo leeg is laat me de deken waaronder ik heb geslapen meenemen. Nu niet gaan denken….. “Een deken… das dik”, nee hoor het is iets dikker dan een laken.
 |
| Mijn tante onder de klamboe... |
Ondertussen hebben we ook de klamboe maar eens uitgepakt en in elkaar gezet, rondom het bed van tante Ietje. Schitterend vinden ze het en het gaat in één keer goed. Gelukkig heb ik het thuis al uitgeprobeerd.
Mijn koffer is nog niet helemaal gepakt, maar ik heb geen zin meer en zeg dat ik het vanavond wel even doe.
Voordat tante Ietje weer de deur uitgaat, eten we samen nog een bord heerlijke soep die oom Janes die middag maakte. Die oom van me is echt een super kok hoor. Daarna met ons drietjes in de woonkamer gaan zitten en krijg ik eerst een soort van preek…. dat is wel even slikken. Mijn tante zegt allemaal lieve woorden en bedankt me dat ik bij hen ben gekomen als een Sarianamual enzo…. Lief van haar en slik, slik, slik. Daarna bidden en mag ik weg.
Simon komt al om mijn koffer te halen, maar die is nog niet klaar, dus ga ik maar mee naar hiernaast. Tante Ietje kan vanavond niet naar mijn afscheidsdienst komen, omdat ze nog bezig is met haar eigen activiteit. Ook rijdt ze op en neer met haar driver naar de airport om mensen op te halen die ook meegaan naar Ceram de volgende ochtend.
Om 19.00uur is de dominee er en komen er mensen binnen lopen met hun liederenboek. Om 19.30uur begint de dominee. Eerst stelt hij mij allerlei vragen over familie en over wat ik doen en dan begint zijn preek. Ik kan zowaar alles volgen. Er wordt gezongen, gebeden en dan gegeten.
 |
| Durf niet goed foto's te maken, dus het bij deze ene gebleven.... |
Ik zag al een paar mannen met een hele grote pan aankomen lopen die avond. Iemand heeft gekookt, maar ik weet niet eens wie en ben dat vergeten te vragen.
Er wordt gegeten, gekletst en gelachen.
Om 22.30uur brengen Simon en ik Iaan en Elva naar Halong. Simon heeft de auto van zijn werk meegenomen om mij de volgende ochtend naar het vliegveld te rijden.
Na de dames afgezet te hebben en de ouders gedag gezegd te hebben rijden we weer richting Ambon. Eén van de weinige momenten dat we nog alleen zijn samen en dus wordt er weer flink gepraat.
Simon moet zo lachen. Iedereen vraagt me wanneer ik weer terugkom en mijn antwoord is dan: “Tahun 2013 kalo ada uang” (2013 als ik geld heb). Niemand vraagt waarom niet 2012. We zeggen ook tegen niemand waarom dat zo is. Simon vertelt dat Saar heeft gevraagd waarom ik in 2012 niet kom, waarom pas in 2013. Zijn antwoord was: “In 2012 heeft tante Ans andere plannen”.
Aangekomen op da Sylva gaan we naar het huis van tante Ietje om mijn koffer nog eens in te pakken en nemen we de hele handel mee naar Simons huis. Eigenlijk onzin, want ik zou ook de koffer gewoon ´s ochtends vroeg kunnen ophalen. Ze zijn nota bene buren en ik zal oom Janes toch nog zien de ochtend van mijn vertrek naar Bali.
 |
| 's ochtends vroeg ff optutten.... @ Simons place... |
Simon gaat in een van onze huizen wonen. Eigenlijk was er alleen één huis waar zelfs mijn eigen vader nog in heeft gewoond, maar mijn oom heeft er een huisje naast gebouwd voor mijn nichtje Saar en haar man. Inmiddels zijn zij naar het grotere huis verhuisd nadat mijn oom is overleden. Het kleine huisje hebben ze altijd verhuurd, maar nu hebben ze Simon toestemming gegeven daar te gaan wonen. Simon heeft meteen contact opgenomen met me om te vragen om toestemming. Nou ja zeg, natuurlijk kan hij in dat huisje wonen, wat een vraag.
Hij heeft het helemaal opgeknapt en is nog niet helemaal klaar, maar de slaapkamer en badkamer zijn af voor als zijn tante komt… ik dus. Hij wil dat ik er als eerste slaap. Het is heel grappig, want Saar, Simon en ik slapen met ons drieën in zijn huis.
Voor Simon is het nu pas echt zijn huis en hij zal er na mijn vertrek dus ook echt gaan wonen.
We gaan pas om een uur of twee slapen en om vijf uur moeten we alweer opstaan.
Selamat tidur dus!!!
Inmiddels is het nu 11.41 uur en ik zit nog bij de Smoothiebar. Helaas was mijn plek op de bank al bezet door een man en een vrouw... later kwamen er nog 2 vrouwen bij en ze praatten nogal luid. Dus ik zette mijn eigen muziek maar op. Lang leve de iPhone!
Inmiddels is het nu 11.41 uur en ik zit nog bij de Smoothiebar. Helaas was mijn plek op de bank al bezet door een man en een vrouw... later kwamen er nog 2 vrouwen bij en ze praatten nogal luid. Dus ik zette mijn eigen muziek maar op. Lang leve de iPhone!
